تکلیف قمار آیووا (IGT)
تکلیف قمار آیووا یک آزمون روانشناختی است که برای ارزیابی توانایی تصمیمگیری در شرایط عدم قطعیت استفاده میشود. این آزمون توسط محققان دانشگاه آیووا برای شبیهسازی فرآیندهای تصمیمگیری در زندگی واقعی طراحی شده است.
تکلیف قمار آیووا (IGT)
معرفی تکلیف قمار آیووا
خوش آمدید
این یک آزمایش روانشناختی است که فرآیندهای تصمیمگیری را بررسی میکند. شما باید از بین ۴ دسته کارت انتخاب کنید، با هر انتخاب پول به دست میآورید یا از دست میدهید.
پیشینه آزمایش
این آزمایش توسط بچارا و همکاران در سال ۱۹۹۴ طراحی شد و یک آزمایش عصبروانشناختی شناخته شده است که برای مطالعه رفتار تصمیمگیری انسان در شرایط عدم قطعیت استفاده میشود.
قوانین آزمایش
شما با ۲۰۰۰ دلار شروع میکنید. پس از هر انتخاب کارت، مقدار مشخصی برنده میشوید، اما گاهی اوقات نیز پول از دست میدهید. دستههای مختلف ویژگیهای ریسک و پاداش متفاوتی دارند.
هدف آزمایش
هدف شما این است که در طول ۱۰۰ انتخاب، تا حد ممکن پول بیشتری به دست آورید. ویژگیهای هر دسته را با دقت مشاهده کنید تا سودمندترین استراتژی را توسعه دهید.
نکته: در طول آزمایش میتوانید از کلیدهای A/1، B/2، C/3، D/4 برای انتخاب دستهها استفاده کنید
نمایش جزئیات
طرح اصلی
در مقاله اصلی (بچارا و همکاران، ۱۹۹۴)، روش زیر دنبال شد:
- ۴ دسته کارت وجود داشت (A، B، C و D)
- شرکتکنندگان باید در مجموع ۱۰۰ کارت انتخاب میکردند، هر بار یکی
- هر بار که کارتی انتخاب میکردند، بازخوردی درباره برد و/یا باخت مقدار مشخصی پول دریافت میکردند
- شرکتکنندگان از قبل نمیدانستند هر کارت چه چیزی به همراه دارد (یعنی، مانند یک قرعهکشی)
- شرکتکنندگان با یک «وام» ۲۰۰۰ دلاری شروع میکردند و به آنها دستور داده میشد که سود کسب کنند
- دستههای A و B همیشه ۱۰۰ دلار میآوردند
- دستههای C و D همیشه ۵۰ دلار میآوردند
- برای هر کارت انتخاب شده، ۵۰٪ احتمال وجود دارد که شما همچنین باید جریمهای پرداخت کنید. برای دستههای A و B، جریمه ۲۵۰ دلار است، در حالی که برای دستههای C و D، جریمه ۵۰ دلار است.
در بلندمدت
- دستههای A و B (ریسک بالا): میانگین ضرر ۲۵۰ دلار
- دستههای C و D (ریسک پایین): میانگین سود ۲۵۰ دلار
تحلیل
هنگام تحلیل دادهها، باید با دقت در نظر بگیرید که دقیقاً چه چیزی میخواهید کشف کنید.
یک نتیجه جالب این است که افراد چقدر اغلب دستههای «پرریسک» (A/B) یا دستههای «کمریسک» (C/D) را انتخاب کردهاند.
سؤال جالب دیگر این است که افراد چقدر زمان صرف تصمیمگیری کردهاند قبل از اینکه انتخاب کمریسک یا پرریسک انجام دهند.
«دستههای A و B در بلندمدت نامطلوب هستند زیرا در بلندمدت هزینه بیشتری دارند، در حالی که دستههای C و D سودمند هستند زیرا در بلندمدت منجر به سود کلی میشوند.» (بچارا و همکاران، ۱۹۹۴، ص.۱۰).
پیشینه عصبشناختی
این تکلیف در ابتدا برای تشخیص مشکلات در بیماران با آسیب قشر پیشپیشانی شکمی-میانی توسعه یافت. این بخش از مغز در پردازش ریسک، ترس، احساسات و تصمیمگیری، در میان موارد دیگر، دخیل است:
پس از آسیب به قشر پیشپیشانی شکمی-میانی، انسانها نقصی در تصمیمگیری در زندگی واقعی ایجاد میکنند که با عملکردهای هوشی در غیر این صورت طبیعی در تضاد است. در حال حاضر هیچ کاوشگر عصبروانشناختی برای تشخیص آن در آزمایشگاه وجود ندارد، و مکانیسمهای شناختی و عصبی مسئول این نقص در برابر توضیح مقاومت کردهاند. در اینجا، با استفاده از یک تکلیف جدید که تصمیمگیری در زندگی واقعی را به روشی شبیهسازی میکند که عدم قطعیت مقدمات و نتایج، و همچنین پاداش و مجازات را در نظر میگیرد، ما کشف کردیم که بیماران پیشپیشانی، برخلاف گروه کنترل، نسبت به پیامدهای آینده اعمال خود بیتفاوت هستند و به نظر میرسد تنها توسط چشماندازهای فوری هدایت میشوند. این یافته برای اولین بار امکان تشخیص اختلال مبهم این بیماران را در آزمایشگاه، اندازهگیری آن و بررسی علل احتمالی آن فراهم میکند.
— بچارا و همکاران ۱۹۹۴