آزمایش اثر استروپ

زمان واکنش و کنترل شناختی خود را آزمایش کنید

آزمون استروپ یک آزمایش شناختی است که زمان واکنش شما را زمانی که از شما خواسته می‌شود رنگ جوهر کلمه را بگویید، نه معنای کلمه، اندازه‌گیری می‌کند.

آزمون استروپ (آزمون رنگ و کلمه استروپ، SCWT)

دستورالعمل‌های آزمون استروپ

در این وظیفه، نام‌های رنگ (قرمز، سبز، آبی، زرد) را می‌بینید که با جوهرهای رنگی مختلف چاپ شده‌اند. هدف شما این است که به رنگ جوهر واکنش نشان دهید، نه به معنای کلمه.

مثال:

GREEN

رنگ جوهر قرمز است، بنابراین 'r' را فشار دهید.

stroop-test.keyUsage
نمایش جزئیات

آزمون استروپ و اصول روانشناسی پشت آن

آزمون استروپ یک روش آزمایشی کلاسیک و رایج در روانشناسی شناختی است که برای مطالعه توانایی ما در پردازش انواع مختلف تضادها استفاده می‌شود. این آزمایش در سال 1935 توسط روانشناس آمریکایی جان ریدلی استروپ توسعه یافت و در آن، شرکت‌کنندگان باید کلمه‌ای را که با رنگ خاصی نوشته شده است مشاهده کنند و به جای تمرکز بر معنای کلمه، رنگ آن را شناسایی کنند. در این فرآیند، باید تضاد بین معنای کلمه و رنگ آن را حل کنند، که این امر بینش‌های مهمی در مورد مکانیزم‌های پردازش اطلاعات و کنترل توجه به ما می‌دهد.

I. اصول پایه آزمون استروپ

1. پردازش خودکار و پردازش کنترل شده تحقیقات روانشناسی نشان می‌دهند که پردازش اطلاعات به دو فرآیند اصلی تقسیم می‌شود: پردازش خودکار و پردازش کنترل شده. خواندن کلمات یک فرآیند خودکار است و می‌توان آن را بدون تلاش آگاهانه و به سرعت انجام داد. در عوض، شناسایی رنگ کلمه یک فرآیند کنترل شده است که نیاز به توجه و تلاش آگاهانه دارد. آزمون استروپ از این تضاد بین این دو فرآیند برای ایجاد شرایطی استفاده می‌کند که در آن شرکت‌کنندگان باید واکنش خودکار به خواندن کلمه را مهار کنند و به جای آن بر رنگ آن تمرکز کنند. این امر به ما کمک می‌کند تا انعطاف‌پذیری شناختی و توانایی کنترل توجه شرکت‌کنندگان را ارزیابی کنیم.

2. اثر استروپ هنگامی که معنای کلمه با رنگ آن تضاد دارد (مثلاً کلمه 'قرمز' با رنگ آبی نوشته شده است)، شرکت‌کنندگان با واکنش کندتری پاسخ می‌دهند و اشتباهات بیشتری مرتکب می‌شوند. این پدیده به عنوان 'اثر استروپ' یا 'اثر تداخل' شناخته می‌شود. چون خواندن کلمات یک فرآیند خودکار است، هنگامی که شرکت‌کننده سعی می‌کند رنگ کلمه را شناسایی کند، واکنش خودکار به خواندن کلمه مزاحم می‌شود و منجر به افزایش زمان واکنش و اشتباهات می‌گردد.

II. پارادایم تجربی آزمون استروپ

1. شرایط خنثی (شرایط پایه) در این شرایط، شرکت‌کنندگان اشکال بی‌معنی (مثلاً مربع یا دایره) را مشاهده می‌کنند و باید رنگ آن‌ها را شناسایی کنند. چون معنای رنگ و شکل تضادی ندارند، این ساده‌ترین حالت است و شرکت‌کنندگان می‌توانند به سرعت و به درستی رنگ‌ها را شناسایی کنند.

2. شرایط هم‌راستا در این شرایط، معنای کلمه و رنگ آن هم‌راستا هستند (مثلاً کلمه 'قرمز' با رنگ قرمز نوشته شده است). در این شرایط چون دو اطلاعات هم‌راستا هستند، شرکت‌کنندگان به سرعت به آن‌ها واکنش نشان می‌دهند.

3. شرایط ناهماهنگ (شرایط تداخل) در این شرایط، معنای کلمه و رنگ آن ناهماهنگ هستند (مثلاً کلمه 'قرمز' با رنگ آبی نوشته شده است). این شرایط هسته اصلی آزمون استروپ است. در اینجا شرکت‌کنندگان باید از واکنش خودکار به خواندن کلمه اجتناب کنند و بر رنگ آن تمرکز کنند، که باعث می‌شود زمان واکنش آن‌ها کندتر شده و اشتباهات بیشتری مرتکب شوند.

با اندازه‌گیری زمان واکنش و دقت در این سه شرایط، می‌توان شدت تداخل استروپ را ارزیابی کرد و توانایی کنترل توجه و انعطاف‌پذیری شناختی شرکت‌کنندگان را آزمایش کرد.

III. عواملی که بر اثر استروپ تأثیر می‌گذارند

1. مهارت زبانی زمانی که شرکت‌کنندگان از زبان غیر مادری خود استفاده می‌کنند، توانایی پردازش خودکار معنای کلمات کاهش می‌یابد و ممکن است اثر استروپ کمتر مشهود باشد.

2. انگیزه و تمرکز سطح انگیزه و تمرکز شرکت‌کنندگان می‌تواند بر اثر استروپ تأثیر بگذارد. انگیزه و تمرکز بالاتر می‌تواند توانایی کنترل توجه را افزایش دهد و اثر استروپ را کاهش دهد.

3. منابع شناختی و عملکرد اجرایی اثر استروپ در افرادی که عملکرد اجرایی ضعیف‌تری دارند، بیشتر نمایان می‌شود. به عنوان مثال، در افراد مبتلا به ADHD یا اختلالات شناختی خفیف، اثر استروپ ممکن است بیشتر باشد.

4. سن و سطح رشد تحقیقات نشان می‌دهند که در افراد مسن‌تر، اثر استروپ ممکن است شدیدتر باشد که به علت کاهش عملکرد مغزی است.

IV. کاربردهای آزمون استروپ

1. تحقیقات علوم اعصاب شناختی در تحقیقات با استفاده از فناوری‌هایی مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI)، نشان داده شده است که آزمون استروپ نواحی مغزی مسئول تشخیص تضاد و کنترل توجه، به ویژه قشر پیشانی و ارتباطات این قشر با سایر نواحی مغز را فعال می‌کند. آزمون استروپ نقشی کلیدی در مطالعه فرآیندهای شناختی دارد.

2. ارزیابی و تشخیص بالینی آزمون استروپ برای ارزیابی توانایی‌های کنترل توجه در بیمارانی که مشکلات عصبی یا شناختی دارند (مانند آسیب مغزی یا زوال عقل) استفاده می‌شود. همچنین برای تشخیص اختلالات مانند ADHD مفید است.

3. آموزش و برنامه‌های آموزشی در محیط‌های آموزشی، آزمون استروپ می‌تواند برای اندازه‌گیری توجه و انعطاف‌پذیری شناختی دانش‌آموزان استفاده شود. برنامه‌های آموزشی که بر افزایش تمرکز تأکید دارند، می‌توانند به کاهش اثر استروپ کمک کنند.

4. ورزش و تنظیمات روانشناختی در روانشناسی ورزشی، آزمون استروپ برای مطالعه اینکه چگونه ورزشکاران می‌توانند اطلاعات پراکنده را در شرایط استرس‌زا مهار کنند و تمرکز خود را حفظ نمایند، استفاده می‌شود. این می‌تواند به بهبود ثبات ذهنی و تمرکز در حین مسابقه کمک کند.

سوالات متداول

سوال دیگری دارید؟ از طریق توییتر یا ایمیل با ما تماس بگیرید.

اثر استروپ چیست؟

اثر استروپ یک پدیده روانشناختی است که در آن نام بردن رنگ جوهری که یک کلمه با آن نوشته شده دشوار می‌شود، به ویژه وقتی کلمه معنای رنگ متفاوتی را بیان کند. این اثر نشان می‌دهد که فرآیندهای خودکار خواندن چگونه می‌توانند توانایی ما برای تمرکز بر یک وظیفه خاص را مختل کنند.

وظیفه استروپ چگونه کار می‌کند؟

در وظیفه استروپ، به شما کلماتی نشان داده می‌شود که رنگ‌ها را نشان می‌دهند (مانند 'قرمز'، 'آبی'، 'سبز') و با رنگ‌های جوهری مختلف چاپ شده‌اند. وظیفه شما این است که رنگ جوهر را نام ببرید و معنای کلمه را نادیده بگیرید. این وظیفه انعطاف‌پذیری شناختی و توجه انتخابی شما را آزمایش می‌کند و از شما می‌خواهد پاسخ‌های خودکار خواندن را سرکوب کنید.

چه چیزی می‌توانم از آزمایش استروپ یاد بگیرم؟

آزمایش استروپ به شما کمک می‌کند بفهمید مغز شما چگونه اطلاعات متناقض را پردازش می‌کند و زمان واکنش شما را اندازه‌گیری می‌کند. اهمیت کنترل شناختی و انعطاف‌پذیری ذهنی را برجسته می‌کند و می‌تواند بینش‌هایی درباره چگونگی کارکرد فرآیندهای خودکار در مغز ما ارائه دهد.

بیشتر درباره اثر استروپ

بیشتر درباره جان ریدلی استروپ